Świdermajery można spotkać wszędzie, jak Wawer długi i szeroki. [middle1] Świdermajery wzdłuż linii otwockiej Twórcą tego stylu budownictwa był Michał Elwiro Andriolli. Na przełomie XIX i XX wieku, wzdłuż Kolei Nadwiślańskiej, zaczęły powstawać drewniane domki letniskowe. Sam Andriolli mieszkał od 1880 roku w osadzie położonej po obu stronach rzeki Świder. Przyniósł inspiracje z architektury szwajcarskiej, dodając werandy, przedsionki, ażurowe zdobienia. Najwięcej tych domków powstało w okresie międzywojennym. Wznoszenie świdermajerów w Aninie, Międzylesiu, Radości czy Falenicy stało się elementem lokalnego sznytu. Były to wtedy małe miejscowości pod Warszawą, często pełniące rolę ośrodków wypoczynkowych. Popularne były wówczas wycieczki nad rzekę Świder. Nazwę Świdermajer jako żartobliwą wymyślił Konstanty Ildefons Gałczyński. Szybko się przyjęła. W świdermajerach mieściły się zarówno domki letniskowe, pensjonaty, wille mieszkalne, jak i lokale gastronomiczne. Drewniana architektura budowana w podobnym, choć nie skodyfikowanym stylu, wkomponowała się w leśne otoczenie. W najnowszym odcinku podcastu przyjrzymy się jej dokładniej. Świdermajery nie tylko nad Świdrem Oto ciekawostka. Styl oficjalnie nosi nazwę nadświdrzański , jednak bywał stosowany również w innych letniskowych miejscowościach. Obecnie już nieco zapomniana wieś Garbatka-Letnisko w powiecie kozienickim była popularnym przedwojennym kurortem. Obecnie nie pełni już takiej funkcji, ale drewniane domy, które po tym okresie pozostały, są wyraźnie inspirowane stylem nadświdrzańskim. Zabytkowa willa w tym stylu mieści się także na Białołęce, przy ulicy Fletniowej. *** Podcastu Wawerskie świdermajery można wysłuchać na wawer.um.warszawa.pl.
